mehtaplý gecelerde yudum yudum ay içip
kýzýl þafaklarda avurtlarýmýzý doldura doldura
güneþ yutup
yýldýr yýldýr yýldýz tükürecektik...
hani bitimsiz o masalýn
leylasý sen aklýný yitirmiþ mecnunu ben olacaktým
ben...
her hain kurþunda faniler gibi can verip
zümrüdü anka gibi kaf daðýnýn ardýndan rengarenk
yeri göðü sarsa sarsa bir avuç külümden
gözlerime yosun yeþili düþleri doldurup yeniden ben
doðacaktým...
bekle
daha gökyüzünü indiremedik göksuysa
haykýrýp göðü silkeleyip avuç avuç yýldýz toplayýp
koynumuza doldurmadýk....
balýkcý kasabasý yýkýlmadý
verandada sevinçler raksediyor fonda bizim þarkýmýz çalýyor
sus ve dinle gölgelerin usunda gülüþler çýnlýyor hala
duyuyor musun...
bu kocadað yürütülmedi güneþ dürülüp
söndürülmedi...
cehennem yaklaþtýrýlmadý
sus ve bekle...
bak kalem kahroldu
beyaz tenli papirüsler karalara büründü yasta
dur ve bekle sevgili son þiiri henüz yazmadýk daha...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.