Bir þiir karaladým, sen giderken o gece
Kafam allak bullaktý, sözü söze baðladým.
Ardý sýra söküldü, duygular hece, hece
Her satýrda sen vardýn, okuyarak aðladým.
Sanki gökler delindi, baþýma alev yaðdý
Hüzün üstüme çöktü, þimþek bulutu saðdý
Gözlerin gözümdeyken, gönle en güzel baðdý
Bendini yýktý gönül, için, için çaðladým.
Sular isyankâr oldu, yokuþ yukarý aktý
Batan güneþ gibiydin, gönül ardýndan baktý
Yokluðun öyle zor ki, andýkça caným yaktý
Alev gibi sözleri tutup yara daðladým.
Artýk umut kalmadý, gözden ýrak gözlerden
Tekeden süt saðardýk, bin bir mâna sözlerden
Þimdi aydýnlýk söndü, tebessümlü yüzlerden
Gönlümü avutarak sükuneti saðladým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.