Kayboldum birden Umudum kýrýldý Neden mi Bunu ne sen sor ne ben söyleyeyim Cam parçasý gönlüm Dilimde düðümlendi sevdan
Utandým senden Dürüstlüðünden Sürgün yer gibi oldum Ateþ idim soðudum Bir güle su döktüm Aðladýðýný duyamadým Artýk kalmak için yoktu bir neden Nefesim tükendi birden Bunu sen de biliyorsun Kaç kez affettin Küle su deðmedi Ben hak etmedim sevgini Her gün batýyordum
Þimdi kurtuldum Þu an kumsal sakin Bir yudum su misali Ellerim sularda suskun Gelirsen yem olmaz sevgim martýlara Bir nefes kadar yakýným sana Sayýklarken uyandým Sahilinde baygýn Sol yanýmda bir aðrý Bekler miyim daha Geç kalmadan Gel artýk
Kaç kez sürgün yedim Alýþtým artýk buna Yüreðin gözlerime ýþýk Beni bu halimle býrak Güneþin batýþýný seyredeyim Son kez olsun Bulutlara ulaþsýn gözlerim Denizine aþýk iken Söyle sevdiðim Bir ben miyim içinden giden Ben de artýk Sevdaya kül ektim Kayboldum
Behçet Bük 1184/208
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.