Varsýn çok geç olsun bensiz sabahýn, Uykularý böl böl aðla sevdiðim. Geceye karýþsýn feryadýn ahýn, Gözyaþýný sil sil aðla sevdiðim.
Kör gönülde sevda yeli esmezmiþ, Seven sevdiðinden umut kesmezmiþ, Gerçek aþýk kaderine küsmezmiþ, Mektuplarý sal sal aðla sevdiðim.
Yürek susmaz insan sus demedikçe, Mevla’m kýsmet etmez istemedikçe, “Kendim ettim kendim buldum” dedikçe, Saçlarýný yol yol aðla sevdiðim.
Ayrýlýk zehrini tattýðýn yerde, Gerçeði yalana kattýðýn yerde, Gönlümün ufkunda battýðýn yerde, Mezarýma gel gel aðla sevdiðim.
Maziyi düþünüp dünü andýkça, Aklýna ben gelip için yandýkça, Piþman olup kendinden utandýkça, Hayallere dal dal aðla sevdiðim.
Tüm’e galip geldi bu defa küsur, Aklýn havadaydý vicdanýn esir, Ne yapsa ne dese Turan’da kusur, Bak haline gül gül aðla sevdiðim. Benden sonra bol bol aðla sevdiðim.
22/12/2013 Turan AL
Sosyal Medyada Paylaşın:
TURAN AL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.