Gurbet Akşamları
Bir fasl-ý hüzzamdýr ki, unutturur neþeyi,
Diyarýn garabeti kaplar dört bir köþeyi,
Kimine salýk verir meyhaneyi þiþeyi.
Baþucunda oturur þu gurbet akþamlarý.
Bu þehrin vicdanýnda yoktur karalar aklar,
Kim bilir bu karanlýk, ne günahlarý saklar,
Gece hep bana kalýr, bu kasvetli sokaklar,
Elden ele götürür, þu gurbet akþamlarý.
Bugün yad olur dünler, hasret kaplar odaný,
Yarýn kulakta çýnlar: “Anan alsýn gadaný”,
Evde ekmek edeni, daðda koyun güdeni,
Bir araya getirir þu gurbet akþamlarý.
Bir hicran bestesidir, alnýmdaki bu yazgý,
Bir ömür gizlemiþtir her geceye bu ezgi,
Gündüzü müjdelerken ufuklardaki çizgi,
Yüreðime oturur þu gurbet akþamlarý.
Sabahla sona erer, bütün kabuslar düþler,
Hiç vakit kaybetmeden, yaþamla savaþ baþlar,
Düzlüðe meyletmiþken týrmandýðým yokuþlar,
Mecalimi bitirir þu gurbet akþamlarý.
Yavaþ yavaþ götürür þu gurbet akþamlarý.
Turan Al
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.