büyüleyici bir günbatýmý öncesi pasaport iskelesindeki masama demir attým
nargile fokurdamalarý yankýsýnda acý kahvem kalemim kaðýdým ve sigaram þiir yüklü yüreðimdeki sen ve bu þehir
Ýzmir in kavaklarýndaki dökülen yapraklar gibi döküldü sözcüklerim teker teker sayfalarýma güneþ ile denizin kavuþmasý yansýdý gözlerime
sen düþtün yüreðime hasretle sarýldým sensizliðe
körfezin serin tuzlu imbatý ile soluklandým martýlarýn günü uðurlayan son çýðlýklarýyla gün kýzýllýðýný kaybedip yorgunluðunu körfeze gömmüþtü
yýldýzlar selam durmuþtu Ýzmir gecelerine
Kordon da ki buzlu badem satýcýlarýnýn sesleri otlu mezelerle süslenmiþ ýzgara çipura ve kadeh kadeh aslan sütünün kokusuna karýþýyordu
ben, Pasaport ta ki masa donanýmý ceplerime koyarak Kordon boyundaki masamda yerimi aldým bir sen yoktun sesinin ve kokunun özlemi vardý masamda
bir ah çekip sigaramý tellendirdim dumanýndaki siluetine bakarak senli geçmiþimize yelken açtým
hatýrlar mýsýn yýlýn tamamýnda rüzgarý hiç bitmeyen Çeþme Alaçatý da gözlerimiz deðmiþti birbirine
bu sýcak rüzgarlarla dalgalanan saçlarýn dolanmýþtý yüzüme Çeþme Ilýca nýn denizi gibi turkuaz gözlerin, bu denizin bembeyaz kumsallarý gibi bir yüreðin vardý
ilk defa aþýk olmuþtum sona yeminli
seni ve þehrimi anlatmaya sayfalar yetmez
gel artýk, dön artýk yeter bu hasretlik
bil ki ben sana ve Ýzmir ime mecburum...
Ýlhan Aþýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.