hayat denilen ince bir çizginin eþkýya geçiþlerinde adým adým soludum hiçliðimi
çokça gözyaþý içtim þerefine ölümün her soðuk nefesinde içimde filizlenen ateþ çiçeðim oldun ve ben hep þýmarýk mimiklerini giydim üzerime
gün oldu yosunlaþmýþ sarp bir kaya oldu bedenim ve sen masmavi denizlerden yükselen beyaz saçlý prenses oldun köpük oldun nefes oldun deðdin tuzlu tenime
gündüzlere deðil gecelere sorun beni
kumsallara sorun sen diye dans ettiðim sarýlýp sarýlýp aðladýðým gölgelerime sorun beni
birde kaburgalarý çýkmýþ üzerine her gece tünediðim sandala
her gece bu sandalla yüzdürdüm düþlerimi çokça kürek çektim göðün davetkar yüzüne yakamoz diye topladýðým yýldýzlara hep senin adýný koydum ve gamzelerinde biriktirdiðim çokça sen oldun
düþlerimde büyüttüm ben bu aþký sandalýma da adýný koydum
gecelere sorun beni
geceler bana düþlerim sana adresli
ben bu þiiri de düþlerimde yazdým...
Ýlhan Aþýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.