Bu dört duvar arasýnda hayaller bile pek bulanýk gündüzlerim sis gecelerim zifiri karanlýk yarým kalmýþ bir mutluluk var yüreðimde harmanlaþmýþ acýlarým içinde kaybolan.. gecmiþim kör, geleceðim saðýr.....bedenim tutsak... git gide artýyor yalnýzlýðým,terle karýþýk üþümeye baþlýyorum... bilsen nasýl eriyorum... görsen nasýl üþüyorum....
yalnýzým... nasýl olurda bunca acýyý bir tek kelimeye sýðdýrabiliyor yüreðim nasýl olurda bu kalp aðrýsýný bir ömür taþýyabiliyor.. yalnýzým.. yanlýzlýk ne garip þey... ne garip þey gözü açýk hayaller kurmak.. amansýz gece devriyelerine tutulmak.. ne garip þey yaþarken küçük küçük kaybolmak....
Recep Sezer
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonperde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.