Ýlkokul yýllarýma döndüm de bu aralar, Canlandý hayalimde silinmez hatýralar…
Güvere’de yaþandý en renkli senelerim; Neþeli amcalarým, nur yüzlü ninelerim! Rahmetli oldu çoðu, sonsuz âleme koþtu, Bu þirin beldemizin, delisi bile hoþtu. Yaðmurunda ýslanýp, çamuruna battýðým, Okul yolunda düþüp, dizimi kanattýðým; Çeþme’den Çayýrkuyu, Tolbeleni’nden Cýrman, Cýrman’dan Araca’ya korkunç ve ýssýz orman! Her gün on mil yürümek biraz aðýr gelirdi. Fedâkar hocalarým bu durumu bilirdi!
O yüzden kýzmazlardý paçamdaki çamura; Islanmýþ çoraplarým, benziyordu kalbura…
Bu nedenle bilirim yollarýn cefasýný; Taþýrým yýllar yýlý bu köyün vefasýný! Okuyup, çabalayýp gelmiþ isem bir yere; Suyunun, topraðýnýn hakký vardýr Güvere!