Adını Sen Koydum...
Ruhumu puslu havalara emanet ettim.
Zincirler kement kement dilekçeme iþler.
Mühür ben de, yordam, yol, haber sende
Gidiyorsa ruhum kalbinden tut býrakma
Ateþi olmaz mý yüreðinin ?
Aþkýn en mutlu ekseninin
Çað deðiþtirten aynasý gözlerin
Bir çýra alevine tutsak nefesime
Gizli nöbet tutan ýslýðým fikirlerine
Acaba kalbime düþer mi kar tanelerin
Aþkýn anlamý zülfüne vurgun
Bir gün anlarsýn benim dediklerimi
Gökyüzüne,güneþe, aya sen dediklerimi
Kar tanesine ve kelebeklere adýný yazmak
Ruhumun penceresini gözlerinin rengine boyamak
Bakmaya bile kýyamamak, dokunmadan hislerine
Alevinle yanarak düþeyim cennetine
Sen huzur içinde þarkýlar söylerken
Benim bir çilem dolmadan, diðeri bitmeden
O endam hilal ile ay yüz arasýnda
Býrakýyor mu beni ýssýz dünyamda ?
Soðuk þose diplerinde
Can vermek ibadettir resmine bakarak
Zülümat devrini bitirdin....
Bahar olmak yakýþmaz sana
Adýný ezberlettin þiirime
Karadýr bahtým yeli söylemedim
Ömrüme ömür katan gözlerini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.