-----Deli bal-----

Deli bal
deli balým
bilmeseydim
Ýsmail’i kesmeyen o býçak
bilmeseydim
sulara söz geçirip yaran bir inanç var
düþermiydim çukurlarýna ayak izlerinin
ellerinin gölgesine
namlusuna dilinin
deli bal
deli balým
iki irinli ur olur
iki kederli bulut
bakarken gözlerim dünlerin ýþýðýna
ýþýðýnki acýyý saçlarýma ekmiþtir
tohumsuz topraklara sürmüþtür yolumu
deli bal
deli balým
hangi perdenin ardýnda gizliydi zehrin
hangi kapýsýz odanda saklýydý sýrrýn
benki
her ilmeðine zikir çekmiþtim varlýðýnýn
o en uzaktaki adýnla andýðým yýldýza
rehin koymuþtum yüreðimi
ayine durur gibi durmuþtum dönüþlerime geceye
deli bal
deli balým
þimdi bu dipsiz nehrin üzerinde
aðýr aðýr yürürken ben
susamýþýn suya düþmanlýðý kadar düþmaným sana
biliyorum ki Karagöl de hala
dört mevsimin hükmü sürer
ve zeytin kadýnýn dumaný tütmektedir ocaðýnda
deli bal
deli balým
þahinim
açma kanatlarýný rüyalarýma
kes bu amansýz rüzgarlarýný artýk
göç zamaný gelmiþtir yaylalarýna
giit
o kavalýn sesini soy üstünden
Bekteþ’in güneþiyle sar
o korkak mum ýþýðýnýn yanabildiði kadar yanacak
yürek serp üstüne
ve yaðmuruna söyle
yumsun gözlerini
geçerken ateþimden.

Sevim Vardar
Sosyal Medyada Paylaşın: