BİN YIL

Buzul çaðýndan gelmiþ
Bin yýl geçmiþi yaþamýþtým
Bir gün geleceði gördüm
Yeþil elbiseler,giymiþ
Adýnýn bahar olduðunu söylemiþlerdi
Ýçim yeþile boyanmýþtý

Buzdan kalbim erimiþ
Parmaðýmla ilk defa dokunuyordum
Ve ilk defa yaðmur yaðýyordu üstüme
Iþýðý görmüþtüm senin gözlerinde
Uyandým
Baktým etrafýma sen yoksun ama
Hayalinle mutlu oluyorum

Binlerce yýl,daha karanlýklardayým þimdi
Üþüyorum
Kalan son takvim yapraðý
Mevsimsiz soðuklarý gösteriyor

Adýnýn bahar olduðunu öðrenmiþtim’de
Söylemediler ki soyadýnýn,yalancý olduðunu
Hadi git,git þimdi
Gözyaþlarýmla,dostluðumu bozmadan
Git ne olur kasvet ve hain eller
Geri verin bana gülüþlerimi hayatýmý

Ben yeniden doðmak koþmak istiyorum
Bir uçurtmanýn peþinden
Özüm çelikten ama yüreðim tarumar
Bir umut istediðim bana dokunacak
Bir dal üstüme yaðacak yumuþacýk kar tanesi
Böyle bir aþký istemek hakkým deðimli

Ne olur kýrmayýn beni yýllar
Takvim yapraklarý aþký yazsýn bir daha ne olur


Sosyal Medyada Paylaşın: