Kalabalıklar Ardında
Kalabalýklar içinde adým adým yaklaþýrken,
Uzaklaþdý hayat benden bilmediðim sapa yollara...
Baþým dik ,deðiþtirmedi beni sahte yüzüyle!
Düþmedim alkol masalarýna,teselli aramadým,
Kumarhanelerin,barlarýn pis köþelerinde.
Sýðýnmadým Yaradandan baþka doðru yola.
Kimi zaman horlandým,kimi zaman alkýþ topladým,
Çok aðladým ,çok güldüm...
Yine de ümidimi yüklemedim kuþun kanadýna.
Ýnsanlar içinde hep dürüst olaný sevdim,
Eðlence diye genç ömrümü ateþe atmadým.
Hayatýn taþlý yollarýnda ben hep seni aradým!
Yalaný ve yalancýyý bavula kaldýrdým,denize attým.
Geldiðin gün gözlerimle sana anlattým,
Dilimle dua dua yakardým.
Belki bir gün kalabalýklar ardýnda beni,
Yüreðimi göreceðin güne, ümit baðladým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.