HÜZÜN ADRESİM OLDU
’Boþ yere dönme geri artýk bende deðilim
Bende beni terkettim sevdaya yok eðilim’
Dünya bir yana canan sen bir yana diyordun
Mýh gibi çakýlmýþsýn, can sen bu sol yanýma
Aþýðým, seviyorum...! yeminler ediyordun
Sözlerinle iþlerdin damarýmda kanýma
Bu yaptýðýn sýðdý mý söyle aþk yasasýna
Bir izahat verseydin düþmezdim tasasýna
Hýzýr gelse ne fayda, aþk sürüp asasýna
Zift kara gecelerde, yâr...! yolunu beklerdim
Buðulu camlara hep kalpler yapar dururdum
Hasreti saymazdým hiç günü güne eklerdim
Bilseydim adýn hicran þakaðýndan vururdum
Özüm akarken sana ellerinle itseydin
Adam gibi sevmedin bari ölüp gitseydin
Yanan her ateþ gibi küle dönüp bitseydin
Çýktým aþk rotasýndan, hüzün adresim oldu
Vurgun yedi yüreðim kadir kýymet bilmedin
Bir nazlý gonca idim açmadan gülüm soldu
Yar..! bir kez acýyýpta gözyaþýmý silmedin
Her günüm kahýr dolu hicranýn ateþ sesi
Yüreðim cayýr cayýr yanar gönül kafesi
Bir soluk var ensemde ateþ üfler nefesi
ELÝF KESKÝN (KARABULUT) ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞİİRLERİN ŞAİRİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.