hani nerelerdesin kim bulmuþ ki kendini sonu olmayan duraklar geç iyileþen yaralar suskunum bu aralar sormayýn ne olur
artýk ýslak dudaklar perde olmuþ yanaklar gece aðlayan aðaçlar titreyen kuþlar gibi yalnýz kilitlenmiþ duygularý gerçekler acý eðer zehirin yoksa ilacý bu dertler kaçýncý seferiden dönemeyen uþaklar gibi en eski kayýklarda
kýrýlmýþ umutlarýyla kýyýsýndaki uyuyan dost kalan martýlar gibi sensizliðe alýþtýk kuþ olalým artýk hadi uç uçabilirsen
göçü kalmayan çocuklar hayatýn kör zincirine baðlý hangi kurgunun girdabýnda sokak çocuklarý ürperen kýþ gecelerinde unutulmuþ bir yudum sýcak yemeðe hasret saklý kalan uþaklar bizim çocuklarýmýz
Behçet Bük 981
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.