Gölgeler Her insanýn gölgesi vardýr Ay ýn karanlýk yüzü gibi Döndünüz mü gölgenize o size söyler Bu sen misin Ya da sen mi… Duvarlarýn içlerinde ara bul kirlenen gölgeni
Zifir gecesindeyim Gölgeleri taktým peþime Ben bir yana onlar bir yana Savruluyoruz ne çok Taþ duvarlara çiziyorum resimlerini Ya Açlýðýn aritmetiðinde büyüyen çocuklarýn gölgeleri Onlarýn gölgeleri bile yok…
Bu þehrin gölgeleri geceleri oynaþýr Kaldýrýmlarý yalar deli poyrazlar gibi Kaldýrýmlarda yalnýzlýk kol gezer Kimsesiz çocuk çýðlýklarý kaldýrýmlardaki Karýþýr o poyraza Bir kadýn topuk sesi Þehvet boðuntularýnda Gölgesini kurþuna dizer
Þehrazat bu Gölgesinden esti Yüreðinden geldi Üns gibi seslendi Hayatý ve çocuklarý çok sevdi…
(üns geldi)
þehrazat (ÜNS) Sosyal Medyada Paylaşın:
şehrazat-üns Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.