ben,
ne savaþçýyým ne de tanrý
ben,
med cezir düþlerimde,
göçebe seviþlerimde,
ucuz þaraplarýn nefesinde sancý,
savrulan rüzgarlarýmda kendime bile yabancýyým
silin,
yalancý baharlarýmý
güz yaþlarýmý silin gözlerimden
sen adresli çýkmaz sokaklarýmdan sürün beni
kazýyýn gölgelerimi
süpürün anýlarýmý bu izbe kentin göðsünden
yakýn þiirlerimi
savurun küllerini dönmeyiþlerin üzerine
batmayan gecelere
doðmayan güneþlere yazýn ismimi
dedim ya,
ben ne savaþçýyým ne de Tanrý
ben,
hüzüntopyanýn efendisi
kaleminin yýlmaz kölesi bir hiçim…
Ýlhan Aþýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.