ARMUT YAPRAKLARI
ARMUT YAPRAKLARI Belli ki sevmemiþti armut yapraklarý
Bir Fidan dalýndan ayrýlmayý
Sallanarak düþmeyi beklerken
Belki de umut et
Umut et diyordu yarýnlarý
Yarýnlarýn sancýsýný çeken yapraklar
Allýðýný sürüyordu yanaklarýna
Düþleyerek hazanýn ayrýlýk olmadýðýný
Ve inatla tutunuyordu armut dalýna
Rengiyle kasýmpatýlara eþlik eden armut yapraklarý
Baharý hoyratça savurmuþ
Güneþi yüreðinde kavurmuþ
Ölümden habersiz bir dünya doðurmuþtu sanki
Demek ki o da biliyordu
O da biliyordu ayrýlýk olmadan kavuþma olmayacaðýný
Kim bilir belki de biliyordu kýþýn geleceðini
Deðiþtirdi ölümün yeþil rengini
Giyindi aþk ile yanan ateþ kýrmýzýsý elbiselerini
Süsledi vuslata kendisini al giyen gelinler gibi
Hazan mevsimi geçmiþti çoktan
Düþüyordu baþýna kar taneleri
Her desenden her motiften bir gelini süsler gibi
Ve
duvaðýný kaldýrdý allar giyinmiþ armut yapraðý
Anlýndan öptü beyaz bir ayrýlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.