NAKIŞIM SENSİN
Nakþeden sensin aþkýný, bu garip gönle.
Tüm hücrelerime kadar, nakýþým sensin.
Elbet demezsin bilirim, bana ne inle.
Her þeye raðmen Haþre dek, akýþým sensin.
Ruhlar âleminden beri, taçsýn baþýmda.
Tüm bakanlar seni görür, gözüm ve kaþýmda.
Ýnan ki eksik deðilsin, su ve aþýmda.
Hem baharlarým hem yazým, hem kýþým sensin.
Mutluluk sensin hüzün sen, bilirsin bunu.
Ebedi olan sevdanýn, olmaz ki sonu.
Asýrlar boyu hep çýnlar, sesinin tonu.
Kulaðýmda ses gözümde, bakýþým sensin.
Nehreyniyiz bu âlemin, deryadýr varýþ.
Nekbet-i kübraya yoktur, bende yakarýþ.
Mecnunla bile yapmam ben, asla bir yarýþ.
Sevda kesmiþ tüm yollarý, çýkýþým sensin.
Mustafa EROL
17 Aralýk 2013
Çumra / Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.