cezir

mavi yeþil çaðladým hep, kara gözlerimde aþký
güle dokundu ýþýklarým,bahara döndü zaman...selamý sarhoþ
ve illaki düþürdüm kirpiklerimden damla damla esmerliðini apansýz inen gecelerin
yanýltmasýn seni çilekeþ ayaklarýmýn çýkýntýlarý ve alabildiðine çirkinliðimiz
geçtiðim her yüreðin alt köþesine yýldýz yýldýz izler býraktým
sonrasý girdaba dönüþen
ve hep ayný yerde indim...
onlar gittiler...
öncesi buruk...
sonrasý alýþkanlýk

kendi sesine saðýr bir buzdaðýdýr artýk yüreðim
bakma...iki kadehe vurdum diye iki mýsra sözü
eriyecek deðilim
býrak essin kutuplardan çaldýðým rüzgarý içimin,ey yar
deðil mi ki herkesin saklý acýr bir yarasý var

yar...
yüzüm yüzüne vurduðunda uçuþmuyorsa sana doðru kelebekler eskisi gibi
anla ki maðduruyum zincirsiz umutlarýn, düþler baðlanmalýdýr
ben...
bir bakýþýna, kurak bir coðrafyanýn iklimini deviren
lakin Nazým’ýn sözüyle sofrandaki yeri öküzünden çoooook sonra gelen,
en olmadýk yerinde zamaný yalanlayýp
hiçliðe terkedilen
....

oysa hükmü bellidir uzun bekleyiþlerin
ve yol gidenindir
kýrgýn ve cimri bakýþlarýmda ne buluyorsan þimdi
al...
hepsi senindir...

14/02/2012

filiz çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: