tüm benliðim diyor ki hoþçakal..............
son ardýma baktýðýmda korkmuþtum doðru
elim ayaðým karanlýða kapýlýp
bir aðacýn kökü gibi kesilivermiþti
ben korktuðum için
tüm düþlerim terk etti beni o zaman
ruhum küstü sözüm ona cesaretli bedenime
artýk elimde avucumda adam sýfatýnda bir bütün yoktu
ve elime geçirdiðim mevsimin kollarýna atýlarak
terk ettim þehrin onurlu gözlerinde açan menekþe günleri.................
arzulanan onca aþk var dünyanýn bahtý kara topraklarýnda
irili ufaklý yürekler demleniyor hüzünlü þiirlerde
ben kaçtýðým o günden beri
aradýðým bu bahtý kara topraklarýn
nerede olduðunu hesaplayamýyorum
hissedemiyorum þu fani ruhumun duyumsayan ittifaklarýnda
ya bulutlar açýlýn bir sual sormalýyým gökyüzünün kulaðýna
bilmediklerim belli ki gizli saklý duruyor semanýn kocaman geçmiþinde
acýlar toplanmýþ kavruk tenha yýldýzlarda
ýþýnlarý buzlanmýþ sarý sýcaðýn
ton ton karýþmýþ renkler birbirine
ve gökyüzü kendinden bir ödün vermiþ hayata
açýlýn bulutlar açýlýn ruhani yoksulluðum adýna açýlýn ne olur açýlýn.....!
ve açýlmadý bulutlar
suskunca bana baktý gök
yüreði serin yaðmurlarla yýkanýrken
anladým ki
insanlar çoktan kaybetmiþ gökyüzünün ruhunda
anlamsýz yitirmeler bize dair
çoktan asýlarak yok edilmiþ yýldýzlarýn dallarýnda
ve aklý yarým aþklarýmýz
yýkýk harabe anýlarýmýzla
yok olarak karýþmýþ kara delikli çarpýk bulutlu sonsuzlukta..............
ilk adýmladýðým kentin göz/yaþýnda
uðurlanmýþ ömürler geçiyor yaný baþýmdan
gökyüzünden umduðum hiçbir cevabý alamadan
sarýldým düz mantýk yollara
ve aðýr tecrübeler katlederek düþtüm bu þehrin koynuna
vahim bir kokusu var
intihar boyunda aðaçlarý
üstünde koþulan yalnýzlýk sularýnda açan denizi var
rýhtýmýnda
onca zaman yitik yitik beklemiþ kupkuru anýlarý
gözleri boþ aþklarýn bakýþlarýnda açýlmýþ ayrýlýða
sancý tüten boynu bükük sokaklarýnda
hangi mevsime ait belirsiz çiçekler uyuyor ihtiyar rüzgarýn dizi üstünde
ve bomboþ caddelerde
aðlaþan camekanlar var
uðruna hapisler yatýlan
göz ucunda saklanan zamanla okunan
ve sözcüklerin havalara daðýldýðý kitaplar
savruk birer telaþ gibi kaldýrýmlarda yatýyor
aðýr bir hastalýðýn
son deminde þehir
ve uysal bir vedayla geçip gidiyorum gölgemi de alarak
hoþçakal acýklý þehir hoþçakal.............
aslýnda
ne kadarda yalnýz her vaktin kurulduðu aþk
ya da hayat rüya düþ acý kavrayýþ ve ne bilim diyebilinen
kabus arasý sohbet ettiðim yalnýzlýk bile korkuyor kendinden
ya sonrasý yani yalnýzlýðýn ardýndaki matem kaçýþlar
ve sonu belirsiz deliren aklýn berduþ koþmalarý akýlda
ardýma bakmadýðým korkularýmýn piri yalnýzlýk
acýyla harmanladýðým aþkýmdan bile daha ziyankar yüreðime
þimdi gökyüzünden uzaklaþtýðým
ya da öyle sandýðým bir sonranýn ýssýz hastalýðý bakýþlarým
ne çok istiyorum ne de azla evet diyorum hayata
baðrýma bir ikindi vakti býrakýlan aþký ben büyütüyorum
ardýmdaki korkularý ben baðlýyorum hayata
kimse benle paylaþmazken ekmeðin buðusunu
ben bir parça suyun ýslaklýðýnda ezip lokmayý
yaþamýn ruhuyla pay ediyorum
yeter demiyorum
ama artýk ýþýðýn ardýnda kalan gölgeden alýp
bir parça sýcaklýkla bir anlatým olmak istiyorum
ölümle anýnda resim edilsem de
ya da bir þiirin mýsralarýnda kaybolsam da
artýk bir düþün göz ucundaki gerçekten
aðýrca huzurun topraðýna düþmek istiyorum...........
bir kezde ben acýklý bir þarkýya hoþçakal desem ne olur ki......!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
SENİ SEVMEK ANKA KUŞU SEVGİLİYE MANİFESTO ıslık DÜŞLENMİŞ SEVGİLİYE ÇIĞLIK DELİLA AŞK BİR DEVRİMDİR DELAL ağladıkça MAVİ ACILI KADIN ferman-ı aşk