...Betim de benzim de kaçtı yar…

güzellik ne ki bir fani de
ruhun derinliðinden akan duygular olmazsa
mutluluk anýnda
katmer katmer huzur dökülür avuçlara
sana sevgiyle açýnca kucaðýný
gel de ýsýnma

o kadar hoþtu ki aþk ile gönlüne dalýþ
oydu bir cennetten bakýþ
birden çalýndý girdi gözüme
onun saç tellerinde erirken ruhumun güneþi
boynu bükük bir garip gibi bakýyordum
sardýkça yüreðimi
göz kamaþtýrýcý pýrlantamdýn benim
deðer kattýn deðerime
varlýðýmýn acizliðinden utandým

inkarý yok bunun yoksa kavil almadý mý gönlünüz
kulaðýma çarptý fýsýltýnýzýn þulesi yaktý yüreðimi
nadide bir kardelen gibi ter temiz etti ruhunuz
elemli bir yas tutarak þükür etti yaratana bülbülünüz.

basenlere dek sarkýyor o saçlarýn ritmi
belin büklümlerini okþuyorken cilven
akan o saçlardan yoksa duygu mudur?
betim de benzim de kaçtý yar
aþk denilen istemin doruðu bu mudur?

gönül de iflas bayraðý takattin fer’i söndü
gözlerinin þavký kalbe giren bir ok mudur?
daha gün doðmadan içimin kötülükleri söndü
zülüflerinin görkemiyle çalkalandým yar
üç günlük bu dünya da bana hep yanmak mý var

pamuk gibi dokunuþun ruhumu okþarken
ayaklarým uçuþuyor havada
bu kýþ gününde
bu ilkbahar da neyin nesi
ne de güzel doðurmuþ sabahý
bak derinliðine geliyor aþký doðuran sesin
pembe bir kiraz gibi leblerle
kýrlar da açýlý gelincikler gibisin
serenat yapan bülbülün gülü misali
inci gibi kalbime bir bir dizilirsin

endamýn baðrýmý yakýp haþlarken
çiçek görkemin de açtýn yüreðimde
ki vakarýna þaþmamak lazým
için için yakmaksa maksadýn
yudum yudum yadýnla ölmek de ne ki
ben sen adýna sensizliðin hýþmýný göze almýþým

kavrulmak da varsa var
gün ahsa gün ah-ý?
çekmek kaderse bu yangýnlarý
þuh varlýðýn yüreðime dökülsün de
dingili kýrýlsýn þavkýmýn
sol yaným sökülür o an zevkinden
gönül ateþ aldý yar mecnun çöle düþmeden…





(15.12.2013) AZAP…








Sosyal Medyada Paylaşın: