DAYAN GÖNLÜM

Söylenmeyen sözlerin aðýrlýðý, demir balyalar gibi çöktü yüreðime
Bir yanardað misali gönül daðým!
Hani bazen diyorum ki patlasa bu yanardað!
Dökse içindeki her þeyi dýþarý!
Boþalsa!
Rahatlasa artýk!

Sonra duruyorum
Sonra susuyorum
Ýçimden çýkan lavlarýn etrafý yangýn yerine çevireceðini düþününce kilit vuruyorum dilime
"Yan!" diyorum içime!
"Sadece sen yan!"
Ve "Dayan!"
diyorum gönlüme!"
Sen dayan!"

Dayan be gönlüm!
Dayan ki , elbet birgün görecektir sevgili arþa yükselen alevlerini
Dayan ki , elbet bir gün sende açan alev kýrmýzýsý güllerin kokusu yâre ulaþacaktýr
Dayan ki bir gün alevlerin, sevgilinin gözyaþýyla buluþacaktýr
Dayan gönlüm!

Dayan be gönlüm!
Ýçine akýttýðýn gözyaþýnla bile sitem etme sevgiliye!
Derdini baþýna tac et "Sevgiliden geldi" diye
Ve dayan ,
sorma "Ýçime bu yangýný salýp da nereye gitti?" diye!
Sen sevgine sadýk ol

Dayan be gönlüm!
Bîçâre deðilsin Yaradan sana yâr
Kimsesiz deðilsin, yanýnda "Kimsesizler kimsesi" var!
Biliyorum!
Sýðmazsýn hiç bir yere bu sevdayla, dünya sana dar!
Ama dayan gönlüm!
Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahý var!

Dayan be gönlüm!
Ýçindeki aleve attýðýn tohumlarý gözyaþýnla yeþert
Dayan ki her þey bitecek bir gün,
kalmayacak ne gam ne dert!
Alev kýrmýzýsý güllerden der demet demet

Bil ki!Bil ki bir gün mutlaka bitecek bu hasret!!!

Sosyal Medyada Paylaşın: