Bu gece yine sensizliðimle kadeh tokuþturuyorum, Ýflah olmaz bir ayrýlýk ateþi yakýyor yüreðimi, Her kadehte gelecek diye kendimi avutuyorum, Sol yanýmdaki sancý eritiyor iliðimi, kemiðimi.
Gecem, gündüzüm kalmadý karanlýk bir yerdeyim, Seni, sensiz yaþamaktan yitirdim benliðimi, Sokak serserileri gibi deli dumrul, avareyim, Bilmiyorum nasýl yeneceðim bendeki, sensizliði.
Bedende bir ruhum kaldý onuda sana vereceðim, Hep derdin ya! bana feda edeceksin kendini, Nefesini bir kez daha duysam ömrümü sereceðim, Ondan sonra istersen dönmemek üzere kes biletimi.
Zafer Özcan-(09.12.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.