Çanakkale(Seher ayazında)

Yitip giden zaman,
Takvimden dökülen yapraklar,
Siyahlarýn arasýna karýþmýþ,
Beyaz saçlar,gözüme takýldý,
Bu sabah aynalarda.

Çocukluðumun son demi Ankara’da geçti,
Gençliðimin en güzel yýllarý Çanakklede bitti.
24 lük hayatým ya dersaneydi,ya da üniversite,
Seher ayazý hep aynýydý farklý þehirlerde.

Gurbette zor geçiyordu günler,
Herkes gibi bizimde vardý,
Yüreðimize oturan hasretler.
Dil konusunda zorluk çekmedim,
Aksine yabancý olduðumu,
Pasaportsuz isbat edemedim.

Þimdi memelekette gurbetin hasretini çekiyorum,
Burada ki,dostlarýma Çanakkaleyi anlatýyorum.
En çok da boðazýn manzarasýný özledim,
Ýzliyordum okula giderken,her seher ayazýnda..

’’Dur yolcu, bilmeden gelip bastýðýn,
Bu toprak, bir devrin battýðý yerdir.’’

Hep benden Vagif’in anlmýný sorarlardý,
Türkçesi Vakýf’dý manasý herþey þeyi anlamaktý.
Ama ismimin hakkýný veremedim,
Beynimde bin türlü soruyla evime geldim...

Çanakkale þimdi seni uzaktan izliyorum...





Sosyal Medyada Paylaşın: