Biz vatan der iken, çelme takanlar
Baksana uðruna þiir döktürmüþ.
Yýlanýn soyuna þirin bakanlar
Can evinden güya, günah söktürmüþ.
Her nasýl olduysa tutmuþ köþeyi
Þýmartýp mýsrayý, vermiþ neþeyi.
Kamufle olunca, fikir çakýlmaz.
Ýcraat yok ise; lafa bakýlmaz!
Niceler tanýdýk, geçmiþte böyle
Boyalý camlara niyet kazýyan.
Takiye çýkalý çirkince öyle
Ýþ sarpa sarýnca hemen uzayan.
Tükürürse yiðit, asla yalamaz
Kaldýrýp midesi þifa bulamaz.
Tenekeden gurur boyna takýlmaz
Ýcraat yok ise; lafa bakýlmaz!
Zannedip kendini sadece dindar
Ulema yerine poza soyunur.
Zikrince de kalbi gibidir kindar
Beþ öðün sadece öçle doyunur.
Bitinin kilosu pahada aðýr
Gelmezse iþine kör ve de saðýr.
Yapýlan iyilik baþa kakýlmaz
Ýcraat yok ise; lafa bakýlmaz!
Çýktýðýn kabuða karaymýþ deme
Sukut et köþende edeple otur.
Hazmý zor lokmayý sakýna yeme
Özüme deðene, dinlemem hatýr.
Topraðým namusum, deðmesin elin
Yakýnda susacak zehirli dilin.
Bilesin; ýslakta ateþ yakýlmaz
Ýcraat yok ise; lafa bakýlmaz!
Ýsmail Süklüm
(Þiirime yorumlarýyla destek olan gönül dostlarýma sonsuz teþekkür ederim.)
14 ARALIK 2013
KASTAMONU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.