Bir ateþti içime düþen, Bir kývýlcýmdý bu ateþi veren, Sesim soluðum oldu, Yangýným büyük yaram derinden.
“Sabrýn bir sýnýrý vardýr” diye hep söylerlerdi, O sýnýrý geçtim,tükendim ben sevgili! Zaten bitap düþmüþ bu bedenle, Yorma artýk ne beni ne de kendini!
Sýðýndýðým bir liman oldu gözlerin, Öyle bir sarstý ki derin bakýþýn ve sözlerin, “Tam on ikiden vurdun” derler ya, Seninki on ikiyi bile geçti sevdiðim.
Kendimden bir parça veriyorum sana, “Aþk” diyorlarmýþ bunun adýna hem de! Al o zaman sana verdiðim bu aþký, Düþürme sevdiðini bu ýssýz derde.
Çoðu zaman adýný anmaktan korktuðum, Çoðu zaman da adýný anmaktan yorulduðum, Tek bir cümleydi nutkumu tuttuðum, Ve adýný Özgürlük koyduðum.
Derdin derdim,nefesin nefesim olsun ruhumda! Canýn can,kanýn kan olsun damarýmda! Varsýn dursun zaman artýk kimin umurunda? Sen hep benimle kal ömrü hayatým boyunca. Maide Alpay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maide Alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.