YÜREK AYAZI.!
Sýtmaya tutulmuþ tir tir titrerim,
Odam buz kesilmiþ soba ýsýtmaz.
Kaným donmuþ hissetmez iliklerim,
Sensizliðim bu soðuðu aratmaz.!
Senziliðim bu soðun bin katý,
Alýr gider dizlerimden takatý.
Felek kýs kýs güler bulmuþ fýrsatý,
Esprisi kar’ý buzu aratmaz.!
Fýrsat bu fýrsat ya halime güler,
Gecenin bir körü aklýmý çeler.
Kör bir býçak gelir uykumu böler,
Yarama döktüðüm tuzu aratmaz.!
Sensizlik bir yandan felek bir yandan,
Bam telime basar yürek yaramdan.
Can sanki çýkacak tam boðazýmdan,
Göze perde iner körü aratmaz.!
Velhasýl sensizlik sara nöbeti,
Derdim soðuk deðil yarin hasreti.
Yürek mekân tutmuþ zalim gurbeti,
Rab kulum sabýr der yolu aratmaz.!
Bir þeye benzemez yürek ayazý,
Vurdumu susturur sesi avazý,
Bu kul sessiz çýðlýk atarda bazý,
Öyle bir nida ki tizi aratmaz.!
Aç sadrýný deki yar sana geldim,
Bu kul bilsin huzr-a kabul edildim.
Her gece hasretten öldüm dirildim,
Hasret sarar kefen bezi aratmaz.!
Kul TÝRYAKÝ hasret yüreðim burkar,
Bir ileri iki geriye çarpar.
Yar çýkýp gel kulu bu halden kurtar,
Kul meczuba dönmüþ deli aratmaz.!
08 Aralýk 2013
00.22
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.