Bu kadar soðuk olma yüreðimi, Isýtacak kimse yok artýk Soguk ayazýný çek üzerimden üþüyorum Sanki her þey üzerime geliyor gibi korkuyorum Buralar da kim dost kim arkadaþ bilemiyorum Bu þehir bana dört duvar örmüþ Senin yokluðunu fark etmesin diye..
Takvimlerden yapraklar düþerken Týpký Son bahar misali, Günler acýmasýzca geçerken Yine saatler Onun yokluðunu gösteriyordu Buralarda gökyüzünü hüzün bulutlarý sardý Aglýyordu kimse bunun farkýna varamazdý Anca yürekten sevenler Anlardý
Sevenlerin yüreginide koca bir hüzün sarar Bazen aðlamak ister; içten içe Göz yaþý yaðmur damlasý gibi süzülür yanaðýna Bir Kar tanesi kadar soðuk olmasan Üþüyen bedenler var her ýssýz sokakta; Titreyen bir ses var sanki ; Her vedalarýn Ardýnda. Donup kalan yürekler var; ONUN YOKLUGUNDA...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gecekuşu Minikserce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.