ÖLÜM MELEGİ
Henüz 4 yaþýndayým
Annemi Babamý bir de abimi biliyorum
Onlar benim için aglýyordu
Anne; anne... aglama
Ya abi sen Sen niye aglýyorsun
Yoksa bana mý küstün
Bak bana ben aglýyormuyum
Baba babacýðým uyan ben geldim
Hani senin küçük melegin dedigin ceylin
Bak ben geldim aç gözlerini
Annemin abimin sana ihtiyacý var
Baba hadi uyan beni parka götürürmüsün
Her gece uyumadan yine bana masal anlatýrmýsýn
Masalým da bu kez annem kardeþim ve sen ol baba
Anne karným açýktý bana süt ýsýtýrmýsýn
Anne benimle neden ilgilenmiyorsun
Oysa benim annem kucagýndan hiç koymazdý yere
Aglama anne göz yaþýný silemiyorum
Hani derdin ya melekler doyuruyor diye
Þimdi beni melekler doyuruyor
Hiç bir yerim agrýmýyor üstelik aglamýyorum
Anneciðim benim beþiðim bembeydi bu gün neden beyaz
Anne çiçek kokuyor etraf bahar mý geldi
Anne çok üþüyorum neden elbiselerim yok
Neden beyazlar içindeyim
Anne evimiz de neden çok insan var
Tanýmadýgým teyzeler neden üzgün duruyorlar
Anne küçücük bedenim neden yerde yatýyor
Ben bebeklerimle oynamayý çok özledim
Baba babacýðým beni nereye götürüyorlar
Oysa sen beni kimseye emanet etmezdin
Neden bu kadar kalabalýk etraf
Bak bana babacýgým küçücük bedenim öldü
Son kez melegim diye sarýl bana
Son defa içten içe bagýr CEYLÝN.....diye
Verin beni topraga melekler beni bekliyor
Beni masallarla degil dualarla ugurlayýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gecekuşu Minikserce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.