Uykunun salýncaðýndan Ansýzýn düþtüm Gece; karanlýðýndan Küfreder gibi baktý gözlerime
Acýdan yorgun argýn Küf tutmuþ gibi Durmuþtu dörtonbeþte Akreple yalkovan
Kalktým Bir duvarlara baktým Bir içeri sýzan loþ ýþýða Git gide artar Eylül aðrýlarým Tutuklu kalýrým Ruhumun suskun inleyiþinde Yara bere içinde Duygularým
Sobada çay kaynýyor Buðusunda hayalin bulandýrýr kalbimi Ne olurdu sanki Dizimin dibinde dursaydýn Asi bakýþlarýnda geceyi yorsaydýn Kimbilir Belkide böylesine Hasretinle þizofren hastalýða düþmezdim Durup durup kaygýlý sancýlarla didiþmezdim