Sen deyince Mýh gibi çakýlýr gözlerime Uçsuz bucaksýz uzaklar
Hasretim sönmeyen köz Vuslat kar buz Efkarým susuz yaz Sazýn sevda çaldýkça Kaç ben gitti benden Sevmekten, aþktan Senden öte Candan ziyade Ki gel deme ne olur Gel deme
Sen deyince Kirpiklerimde yaðmur çise çise Yol bulur gözlerimden yüreðime Islak yýldýzlar tüketir ciðerimi ince ince Üzüntü aðýt yakar ruhumda
Hadi yar kalk da Secdemde eðilip durma Niyazýný bana yorma Ben firarýn kadýný Umutsuzluða yazar adýný Ki gül deme ne olur Gül deme
Sen deyince Minik serçe konar avuçlarýma Þebnemleri yakar canýmý Hüzün sýrma sýrma Sýzýyor içime içime Tükeniyorum damla damla
Hadi oyalanma buralarda Sevdam Yanardaðda lav olsa Mecnunca sahraya yol alsa Kavuþmaya dizler bükülse de Yasaklar engeldir günaha Ki kal deme ne olur Kal deme
Meryem ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Manisalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.