.gitmeseydin kahve içerdik birbirimize nazýr gözlerim çikolata olurdu, fincanýn kenarýnda ellerim peçete/n aþktan bahsetmezdik biraz memleket meselelerinden biraz fukara çocukluðumuzdan konuþurduk zaten ben de utanýyorum bu aralar seni sevdiðimi söylemeye
gitmeseydin Kanlýca’da bir kafede yaslanýrdýk anýlara Jacgues Brel -ne me quitte pas- eski bir pikapta baþýmý dayardým bensiz dünlerine sen...yumardýn kirpiklerini inan sevgilim -söylemezdim seni çok sevdiðimi-
kavga ederdik eðer gitmeseydin büzerdim dudaðýmý, kaldýrýrdým çenemi, çekerdim ayaðýmý sen yine eskisi gibi sadece gülümserdin çiçekler çizerdim adýnýn harflerine mektuplar yazardým yaðmaya müsait bulutlara aþk düþerdi sonra .....þehrin bir yerlerine saklanýrdým parkana- korkak küçük bir kýz gibi-
ve gitmeseydin... çocukluk albümünden baþlardým seni sevmeye minder olurdum dizlerine her maçta çantaný taþýrdým okula giderken ütülerdim þýmarýklýklarýný -avuç içlerimdeki þefkatle - ... sonra yere döküp resimlerini hani býrakýr gibi kendimi bir nehire
gitmeseydin aþk dört koldan akacaktý -marmaraya-
de_soulmate
Sosyal Medyada Paylaşın:
soulmate Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.