Beyaz bir örtünün altýnda uykuda düþlerim
Saçlarýma doluþuyor kar tanecikleri
Ben yürüyorum bilinçsizce
Ne bir hedefim var nede gideceðim yerde bekleyen
Sadece yürüyorum duraksýz
Avuçlarýmda cam kýrýklarý
Damla damla hüzün süzülüyor parmak uçlarýmdan
Bir sýzý solumda sanki yanýyor alev alev
Gözlerimde yaþlar donmuþ
Bu þehrin ayazýnda bedenimin buz kesmiþ
Ne zormuþ her þeyi karþýlýksýz yaþamak
Olmuyormuþ iþte
Ne sevgi ne dostluk
Bir dirhem karþýlýðý gelmeyince
Çekilmez oluyormuþ alýnan her soluk
Baþýmý çeviriyorum göðe
Gözlerime hücum eden kara inat
Soran bakýþlar ile
Kaldýrýyorum ellerimi havaya
Yetmedi mi be Allah’ým bitmedi mi
Görmüyor musun tükendiðimi
Tüm bu sahte cümleler arasýnda yok olduðumu
Bedenimin ayaklarýma aðýr geldiðini
Solumdaki kas parçasýnýn buza döndüðünü
Görmüyor musun her geçen gün biraz daha öldüðümü
Dilimde sýcacýk cümleler gizlenirken
Ýzbe sessizliðe saklanýyorum
Kapatarak kulaklarýmý gelecek tüm yalanlara
Ýçimden var gücümle haykýrmak geliyor
Býrakýn beni benimle býrakýn
Çekin artýk ellerinizi yaralarýmdan
Merhem diye býrakmayýn larvalarýnýzý
Býrakýn sizden kalan cerahatte boðulsun
Sahte sevdayý takýnmýþ bakýþlarýnýzla
Çabalamayýn beni kandýrmayý
Artýk ilerliyorum yolumda
Sizin beni sürüklediðiniz
Acýlarý kederleri heybeme attýnýz
Kulaðýma fýsýldadýðýnýz ninni ile
Ýlerliyorum yokluðun merkezine
Anladým ki
Ýstemekle verilmiyormuþ son nefes
Anlýma yazýlmýþ bir kere hüsran
Ömrüm bir hazan olsa da
Razýyým bana biçilen kefene geldiðinde zaman
Üþüyorum attýðým her adýmda
Yalnýzlýðým sarýyor ruhumu
Buzdan bir battaniye gibi
Tenim ürperiyor esen vefasýzlýðýn rüzgarýnda
Korkular yoldaþým bu ýssýzlýkta
Yetmedi mi benden aldýklarýnýz
Yetmedi mi yalanlarýnýzla avuttuðunuz
Yetmedi mi sevginizi esirgediðiniz
Yetmedi mi bunca zaman kandýrdýðýnýz
Yetmedi mi yaþarken beni öldürdüðünüz
Gidin artýk býrakýn beni benimle
Size verecek ne dostluðum ne de sevgim kalmadý
Hepsini bir bir tükettiniz
Gidin artýk býrakýn beni ecelimle baþ baþa
Býrakýn da huzur içinde kapatayým gözlerimi bu dünyaya