KİM BİLİR ( ölen sevgilim gülörene..)

*
cüce düþlerimizde ak renkli taylara binerdik
titrek deliye poz veren zýr delilerden biriydik

gelmediðin günleri sayýp kurutmadan asardým
ah bir gelsen Ýzmiri her gün ellerimle yýkardým

kurtlarýn bir aþ bulamayýp köylerde uluduðu
uyurken uç uç böceklerinin uçmadan sustuðu

alnýmýzda kurban kanýnýn akan kýrmýzýlýðý
bizim kaderimizde ümitsiz yürek yýrtýklýðý

gelmedin þekeri düþmüþ bir çocuk gibi býraktýn
kapý üstüne nal koydum gelsen sevgimden býkardýn

sabahlarý bülbül olurdum taranmamýþ saçlarda
gemiler geçirirdim teninin terli buðusunda

yoksun balta girmemiþ ormanlardayým kendim sýra
gel de sevilmek nasýlmýþ göstereyim beni sýna

günlerim dokuma tezgahýnda zamaný dokuyor
radyo dýþýnda sessizlik her yerimi kundaklýyor

su kaybý diyorlar nem depreminde kavruluyorum
körfeze konan flamingolarla avunuyorum

seni sen olmayan bahçemde ukdeyle süslüyorum
yola çýkmýþsýn gibi ürkek gezeni gözlüyorum

gelsen þansýzlýðýmý Karþýyaka ya fýrlatýrým
avurdu çökmüþ kendi ýslýðýmý kendim yýrtarým

lehçesi bozuk yalnýzlýkta bir tek sana alýþtým
sensizlikten halt ettim bulutlara bile sataþtým

sana yakýnlaþýrken uzaklaþan yalnýzlýktayým
yalnýzým her gün ölecekmiþ gibi hazýrlýktayým

mayýna bastý hiçbir þeyden tat almýyor þu dilim
þeker bayramýný bekliyorum gözyaþlarým sicim

sana özlemim yeþil kaldý ben haddimi bilirim
öldü dediler beklide yaþamaktasýn kim bilir


*
Serdar San Ýzmir, 24.06.2006

*
Sosyal Medyada Paylaşın: