Sen gidersen; uçmayý býrakýr kelebekler, Balýklar okyanusa darýlýr sen gidersen. Ne çiçek bir damla su, ne toprak ölü bekler Gözlerim karanlýða sarýlýr sen gidersen
Ezel ebet erkeðim, binbir lisanda erim Seni sevmeyecekse neye yarar ellerim Ýncinir güneþ yüzü görmemiþ hayallerim Ümidim kýrk yerinden kýrýlýr sen gidersen.
Tarih altýn harflerle yazarken bu afeti, Giyerim sabýr denen ateþten kýyafeti. Ve idam olur ruhun senle son ziyafeti Sehpalar þerefine kurulur sen gidersen.
Sudan çýkan týrtýla saray sayýlýr gübre Bilet yalnýz gidiþtir, sonu gösterir ibre Her kelime bir kurþun dudaðýn yüz kalibre Gönlümde yatan aslan vurulur sen gidersen
Kuru yanmamak için sarýlsa yaþtan yaþa Yarin öl dediðine kim diyebilir yaþa Senden sonra baþka bir eli tutmak mý? Haþa Ýçimde çaðlayan ark durulur sen gidersen
Git! maksadýn gönlümü kora itmekse eðer Hasretin duvarýnda tuðla etmekse eðer Yok maksadýn baþka bir eli tutmaksa eðer Sanma hesabý benden sorulur sen gidersen!!
Filiz Yüksel 2012 Kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.