Bir deli rüzgar esiyor sokaklarda, Kýþ gelmeden ayaza dönen sonbaharda, Yine çomak soktu þeytan aklýma getirdi seni, Daha ne kadar azap çekeceðim yalnýzlýðýnla.
Karanlýk gecelerime ýþýk verendin, Bizsiz günlerden nefret edendin, Ne oldu da böylesine çýktýn dünyamdan, Hani sen beni ölümsüz aþkla sevendin.
Rüzgarlar önüne katýp getirsin seni, Sensizlik ve ayaz aydýnlýkta kör olmak gibi, Bir gün bu alemden göçüp gidersem eðer, Isýnamayacaksýn bil arayacaksýn tenimi.
Zafer Özcan(-29.11.2013)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.