Gitmiyor içimdeki iblis Sessizliðiyle yeniyor benliðimi Akþam olmuþ raký vakti gelmiþ Koy vermiþ makaralarý komþu abla gülmekte Dönmüþ gözü sokaðý kesiyor Bir amca elinde poþetler topa vuruyor Babam olup yere düþüyor Tüm çocuklar daðýlýyor Kim koydu lan bu taþlarý topun içine diyor muhtar Komþu abla perdeleri çekiyor Sokak ýssýzlýktan inliyor Adam topal kalýyor
Saadet bir kýz ismimi yalnýzca Bizim mahalleye neden uðramýyor Marizden mi korkuyor vukuattan mý Façasý düzgün her mahluk gibi Uzaðýmýzdan bizi izliyor
Sönmüyor baðrýmdaki cevahir Derinlerde parýldýyor Yýllar geçmiþ gözleri unutulmamýþ o güzel Aklýma düþüyor Güfte olup dilime yerleþiyor Mýsra ilmik oluyor Þiir ülkemiz
Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
astakoz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.