Yaktýkça yanmak istersin ta derinden ateþini duymak istersin ciðerlerin de... yaklaþtýkça yaklaþmak istersin, uzak kalýrsan ondan kývranýp durursun, vurulursun ta can evinden... bir garip uyku sarar tüm benliðini donmek üzere olan insan gibi kendinden geçersin...
Birden o düþerse hatýrýna titrersin göz pýnarlarýn açýlýr, Dünya küçülür karþýnda sahraya düþen yaðmur gibi buharlaþýr, gökyüzüne týrmanýr, vuslata erersin. Varlýkta yok olmanýn verdiði hafiflikle, sevdanýn merciine yaklaþtýkça, heraretin coðalýr, inim inim inlersin... "Anlatýlmaz yaþanýr" derlerya HAK sevdasý öyle bir cevherdir Ona yaklaþtýkça gönlünde görmek istersin araya parazitler girerse ölmek, yok olmak istersin... Ey gafil nefsim ! sen bu günahkär halinle Hak sevdasýna nasýl erersin?
ilyas.a .
Okuyup yorum ve eleþtiri yazan tüm dost ve forumdaþlara, saygýlarýmý býrakýyorum ! .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafaoğlu İlyas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.