Herkes Uyur Yine Ben Kalırım
Herkes uyur yine ben kalýrým
Ve buðulu cama hayâlini çizer aðlarým..
Yorgun düþen bedenimi dinlemez olur yüreðim
Yoldan geçen arabalarda ararým çaresizliðimi
Ve bir hasretin daha baþlangýcý olur bitmeyen yollar
Hiç uðranmamýþ dükkanlarýn,
Müþteri beklemesi gibi beklerim seni..
Ýçimdeki sensizliði tarif edemeden,
Hüzün çaðýrýr düþlerimi..
Uzaktan tek ýþýðý görünen evler gibi,
Sönmeyen tek ýþýðým olur gözlerin..
Belki bir düþ belki bir kýrgýnlýk var yürekte
Ama bil ki sana anlatamadýðým söyleyiþlerimin.
Suskunluðu var içimde...
Deniz dalgasýnýn kýyýsýna vurup çekilmesi gibi olurum bir an
Ýnsanýn yaþamla ölmek arasýnda kalmasý gibi,
Ýpi bucaðý olmayan çaresizliðim sarar geceyi..
Gecenin içinde aradýðým koca bir sen varken
Hangi tarafa çevirsem gözlerimi,
Acýlarým karþýlar beni..
Ve yine bu yürek ümitsizliðine vuslat olur
Her zaman sensizliðe kurban olduðu gibi...
Tuðßa ßaL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.