Sana Bu Satýrlarýmý Yazarken, Bulutlarýn Neminden, Gözlerinin Deminden, Ve Katransý Zehrin Bolca OLduðu, Sabahý Olmayan Koyu Bir Gecenin Kuytusundan Yazýyorum...
Sen Gittikten Sonra... Suretime Sürdüðün Karanlýkta Kayboluyorum Artýk Ne Önümü Göre Bilecek Bir cümlem Ne de Cümleme anlam Katacak Bir i mgem Kaldý
Yüreðime Vuran Hiç Bir Rüzgar Sensizliðin Vurduðu fiske kadar Acýtmadý Yüreðimi. Kýrmýzý Kadar uzun Güneþ kadar Ýnceydin Deniz Kadar masmavi Gök Yüzü Kadar Görkemliydin
’Sen’ Satýrladýmda bitmeyen Dudaðýmdan Düþmeyen... Yüreðimde Bitmeyen... Þiir’lerimin Tek Nakaratýsýn
Ey Kadýn... Ben Ki; Gunahsýz Olan Cocuklarýn Duasý kadar Masum Göðün Sureti kadar Görkemli Martýlarýn Kanatlarý Gibi Beyaz Gelmiþtim Sana
Ahh Seher Yeli...
Ey Yüreðine Vurgun Hastretinden Durgun Harmýsýn Haram-ý’sýn Bahtý Suret-i-me Ey Cehennet Gözlü’m Ne Dir Bu Adýný Koyamadýgým çile Nedir bu Hüsran-u Zulm?