Sen aklýma düþünce yerli yersiz zamanda Tepetaklak olurum kaybederim yönümü Sis çöker gözlerime yakýverir duman da Diz çökerim özleme rezil eder günümü Ördüðüm duvarlarým yavaþ yavaþ yýkýlýr Altta kalan yüreðim hatýrana takýlýr..
Ýstemsizce bir damla süzülür yanaðýma Tuzlu tadý yakarak yapýþýr dudaðýma Kurban ettiðim bu aþk dökülür sunaðýma Yürek ihanet eder sensizlik adaðýma Aþk hiç gitmemiþ gibi otururken soluma. Özlem koþarak gelir engel koymaz yoluma.
Bu ne bitmez iþkence kelepçeli ellerim Asýlmýþým yoluna kurtaran da çýkmýyor Yeter artýk dedikçe küfür dolu dillerim Yürek inat ediyor öldürmeye býkmýyor Biraz nefes istesem yalnýzlýða sarýlýp O bile yýkýlýyor köþelerden yarýlýp..
Ayrýlýk kolay deðil bunu zaten bilirdim Ama böylesi acý beklentimi aþýyor Bilseydim geçekleri yoluna ekilirdim Ýnan içimde çiçek aþkýn için yaþýyor Dön gel artýk sevdiðim kollarýnda açayým Artýk elem yerine mutluluklar saçayým.
Ayvazým Deniz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.