Ne güzeldir karda açan gül olmak! Karý süsleyen lale!.. Hele kardelen olmak, o karýn altýnda! O soðuklukta, sýcacýk bir el olmak! Sýcak bir ruh! Sýcak bir nefes!... Ne dersin, üþüyen bedenlere yorgan olmayý? Açýlan yaralarý sarmayý? Soðukta titreyen kuþlara yem bulmayý!... Bak çocuk aðlýyor, soðukta üþümüþ! Koþ ona doðru, ver kalbini, ruhunu!... Merhametini, sevgini, ýsýt içini!... Gördün mü bak Âdem aðlýyor! Her yer Âdem, herkes Âdem!... Mýzrakla vuruyorsun ona! Kalbini deþiyorsun! Bir nefesi neden çok görüyorsun? Haydi gel; elele verelim, Bitsin bu soðukluk, Yok olsun nefret! Son bulsun burukluk!
Kazým Öztürk 08 ARALIK 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
eğitimci/yazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.