HAYALİN TERCÜMESİ
HAYALÝN TERCÜMESÝ
Bir heyula kapandým, zihnim ceset çaðýrýr
Uçurun kellesini, söksün baltalar diþi
Düþümdeki inilti, avaz avaz baðýrýr
Uçurun kellesini, seksen yada yüz kiþi
Viran olmuþ minare , çýn çýn duyulmaz ezan
Devrilmiþ ilim yurdu, köy kepçe þehir kazan
Bulunmuþ sarýklýlar , demiþ fermaný yazan;
Uçurun kellesini, kopsun vücuttan baþý..
Vadiler ýssýz kalmýþ, damda baykuþlar öter
Acep kimin bacasý, seher vaktinde tüter
Bilinir namazdadýr, gafiller boynun tutar
Uçurun kellesini, öpsün topraðý taþý
O muhrik iniltiler, fezalarda baðýrdý
Vicdanlar kör kötürüm, insaf ise saðýrdý
Ýlmi gören ilimsiz, fukarayý çaðýrdý
Uçurun kellesini, döksün kan ile yaþý
Gök kubbede lemeat, yýkýlmaya yüz tutmuþ
Zeminler ölü yurdu, toprak ceseti yutmuþ
Hezeyanlý naðmeler, þeyhte tevhidi bükmüþ
Uçurun kellesini, yutsun böcekler naaþý
AYÞEGÜL KEBABCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.