Dedem Korkmuş

"yüzbâli oldular umut, çorap, pompa
gülünç trajedilerdir luverver.

balýk, hint bülbülü, unut de demin

psikolojik tramvay geçirt, saka kuþu
yükseðe giden her topa, tam 90 de diydin".dedem.

"Ben sevemedim Zebercet", ki o bir
roman kahramanýdýr.ýsýya dayanýklý.
bacaklarýnýn arasýnda sakladýðý yastýðý
boynuna geçirecek kadar bir gün
öcüdür.ömür ondan istifade.

o kadýn gelmediyse, bir insan ölsün ister.
beklentisiz sevmek
kendi ölümünü istemedir erkeðin
ve dedem
torununu sevmeyen babanedir
siyah beyaz bir sahnede.

þimdi, tutup sevgiyi iletiþtirmek lazýmdýr
kalem piller, totem direkleri ve turistlerden
ve bilmediðimiz lokantalardan.
tümdedetorunlara

ayrýca olasýdýr korku, korku et korkusudur,
ne ip, ne dede, ne bir Tramvay Lalelîde.
tavandan sarkan bir koku, koku etin korkusudur,
et etin insanda korktuðudur, yegane.

dinleyin! bir vapuru bir çift çorapta yüzdürmek ne gülünç
lakîn umut; bir balýktýr suyun altýnda

söyleyin! dedem ne garibdir, anavatan da.
hiç vapur bilmemiþ ip çýkmaz sakalýnda

dedem ki zamanýnda bir kuyuda saklanmýþ
dedemi bilmezsiniz, kuy’u gizli suyunda.


Sosyal Medyada Paylaşın: