n’olur ‘çocukluðunuza inelim’ deme Doktor!
görmüyor musun ben hâlâ bir çocuðum(?)
gündüzleri sarhoþ kovboy ve atlý karýncalarý sayýyor
geceleri uçurtmalarýn yaralarýný alkolle sarýyorum
hatýrladýkça mum ýþýðýnda anlatýlan o þeytan masallarýný
korkudan tir tir titriyor
cebimde bir sürü çakýl taþý ve sapan etrafa ateþ açýp
bütün kapýlarý kilitliyorum
aradan zaman geçiyor
böcek kertenkele örümcek bilumum haþere hatýr soruyor
bedava kiracýlarýn yuvalarýna sýzýp ardý sýra
oynadýðýmýz oyunlarda hep –kahraman- ben oluyorum
n’olur ‘çocukluðunuza inelim’ deme Doktor!
görünen o ki ben bir kahramaným
bakýn…rahmetli annemin muskasýný bir apolet gibi
hâlâ içliðimin sol omzunda taþýyorum