ELLERE GİTTİ
ELLERE GÝTTÝ
Melûl melûl durma divane gönül
Bana kýsmet olan ellere gitti
Ey hali periþan avere gönül
Bülbülünde uçtu güllere gitti
Gafil olup gezsem Halim’den bilmez
Kerem olup yansam imana gelmez
Güzelliðin hüsnü Leyla’dan kalmaz
Mecnun’uda yaktý çöllere gitti
Söyleyin Ferhat’a delsin Davras’ý
Konuþsam dokunur sözün sivrisi
Yar kendini sanmýþ melek yavrusu
Çiðnedi postumu çullara gitti
Çiðdeme zor gelir kýrdan ayrýlmak
Bülbülün iþidir zardan ayrýlmak
Gözüm baka baka yardan ayrýlmak
Vefasýz dediðim kullara gitti
Kipriðin okmudur ey gözü mestim
Ýdam sehpasýna götürdü dostum
Son arzum resmini boynuma astým
Gözün Aydýn bu can sallara gitti
Benden sonra yüzün gülmesin gayrý
Mezarýma dahi gelmesin gayrý
Öldüðümü bile bilmesin gayrý
HARUNÝ dönülmez yollara gitti
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.