su/ya..

sen,
geldin ve dokundun yüreðime,
iþgal ettin ve yer buldun…

ben,
unuttum sonunu sana anlatacaðým masalýn….

sen,
sarmaþýk istedin bahçemden

ben,
dolaþtým içime.


maviydi gök
ve biz
bir bulutun devrilmiþliðini izliyorduk
aldýrýþ etmeden güne/þe ki
seslerimizi azat ettiðimiz bir gündü.

bütün þehirler
kendi içinde yaþar mevsimlerini
lakin
hiç birinde
Ýstanbul kadar belirgin deðildir
renkleri/yapraðýn…

dün/bugün...

sen ki sevgili;
açýp kapýyý,
bahar temizliði yapmýþtýn
geçmiþten gelen ne varsa
aðýrlýklarýndan kurtulmanýn
en saðlýklý yoluydu bu belki de.

ben oturdum.
sen sustun.
ben küstüm

ve bir daha hiç konuþmadým seninle…..

senin,
bir gece üþüdü dudaklarýn,
kartopu oynayan çocuklar gibi

benim,
dondu parmak uçlarým
ve çözemedim kýrýklarýný saçlarýnýn.

derinlerimde
yarý açýk/kapanmamýþ bir kapý var.
yarý saydam görüntüler ki
ben bu haller içersinde
hep orda olmayý düþlüyordum
þiddeti geçmiþ bir gün sonrasýnda…




(...)


Sosyal Medyada Paylaşın: