Her çocuk, günahsýz gelir dünyaya.
Sonralarý baþlar korkulu rüya.
Bir izbe, bir metruk, bir kuytu veya,
Bir köprü altýnda,elinde tiner;
Dünyasý boþlukta döner ha döner.
Sahipsiz bir çocuk,yataðý sokak;
Nasibi olmadý bir yanan ocak.
Üç beþ tahta yakýp az ýsýnacak.
Ateþi daima içinde yanar;
Dünyasý boþlukta döner ha döner.
Kimse ana gibi sarmadý onu.
Kimse aramadý, sormadý onu.
Babasý bir kere görmedi onu.
Acýsý her zaman yürekte kanar;
Dünyasý boþlukta döner ha döner
Önünden geçer de okul bilmezler.
Tebessüm ederler hiç mi gülmezler.
Gözyaþlarý akar durur silmezler
Þevkat yaðsa belki yangýný söner;
Dünyasý boþlukta döner ha döner.
Ceket yýrtýk pýrtýk,kundura patlak.
Ayaz fena vurmuþ,elleri çatlak;
Aðlasýn kaldýrým,utansýn sokak !..
Sýcak bir yuvayý özlemle anar;
Dünyasý boþlukta döner ha döner.
Suçun kenarýnda ezik ve korkak;
Beden yorgun,yürek gamlý,göz ýslak;
Gece yorgan olup onu saracak.
Hayatýn tüm yükü sýrtýna biner;
Dünyasý boþlukta döner ha döner.
Zannetmeyin sorun yalnýz devletin;
NÝL diyor ki bu yük,bütün milletin
Bu dert çok aðýrdýr,bu yol çok çetin.
Bir el uzatýlsa acýsý diner;
Dünyasý boþlukta döner ha döner.
NÝLÜFER SARP______________