Sularım Kimliksiz

ölü bir yazda kurudu gözlerim
yollar takýlýr aklýma
fýrsat bulamadýðým baþaklý hayallere
elim boþ gitmeye yüzüm olmaz
yaðmura sakladýðým hüzne sýra gelmez bir türlü
eski odalarý özlemekten...

ayaklarým göðsüm akþam bulutlarýya buz
bütün bir yeryüzü acýsýna kurulan yüreðim
çalýmlý anýlar dalgýný eteðinde tarihin
öfkemin eþiði yalnýz
içeriler görünmüyor mahçupluðuma
kafamý kaldýrsam kýþ
sanki bütün anneler hasta yataklarýnda
muzdaripler böyle nedensiz kaçýþlarýmdan
arkadaþlarýmý saymakla bir þans daha tanýyorum
yarasýna yorgunluðumun...

uykularýmý da gözden çýkarýrken zaman
ömürden ne koparýrsam kâr
tesadüflerden kotarýlmýþ umutlarda
ve sen üþümemin ilk sokaðý gibisin hâlâ
bu yüzden adsýz adressiz aþklarda
yalandan oyunlar sunuyorum tanrýya
sularým kimliksiz
ikindiyi beklemeden geleceðim
hazýrlýksýz bak gözlerime...




kaðan iþçen...

Sosyal Medyada Paylaşın: